Euskara. Euskara da ekitaldi asko antolatzera bultzatzen gaituen arrazoi nagusia . Euskara da bultzatzen gaituen bidelaguna. Euskara da bateratzen gaituen arrazoia. Baina ez soilik bateratu. Euskara da, munduan zehar bereizten gaituena. Euskarak, Euskal Herritarron hizkuntza izaki, hizkuntza, tradizio, kultura, kirol, artea ulertzeko modua zein nazio ezberdin izatera bultzatzen gaitu. Hala ere, azken honek ekartzen gaitu eguneroko eztabaidara, izan ere arrazoi politiko eta linguistikoak ez ditugu bereizten.
Ez gara edozein herritan bizi. Geure hizkuntza ere gutxiesten duten bizilagunekin bizi gara. Ez-ohiko egoera batean gaude. Hizkuntza minoritarioa den euskara, are eta minoritarioago egin nahi duten zapaltzaileen aurrean bizi gara. Askotan jasanezina zaigun egoera diglosiko baten aurrean. Baina, kasuak kasu, ez ote gara geu, euskararen, gure hizkuntzaren zapaltzaile nagusiak?
Xalbador bertsolari eta euskaltzale handi baten hitzak ekarri nahi nituzke gogora. Hark, herria eta hizkuntza izenpean idatziriko abestian zihoen moduan: batzu herriaz orroit, euskaraz ahantzi, bertzek euskara maite, herria gaitzetsi, hizkuntza ta herria berex ez doatzi, berek nahi daukute konpreniarazi, bata bertzea gabe ez daikela bizi. Benetan abesti bikaina iruditzen zait, izan ere geure herrian, herria eta hizkuntzaren arteko lotura bitxi honen adierazpidea dugu Laboaren ahotsean entzun dezakegun abestia. Baina berriz ere, Xalbadorren hitzei helduz, herria da gorputza, hizkuntza bihotza, beraz, zeren zain ote gaude, gure bihotza eta sentimenduak plazaratzeko? Gure bihotzak dantzan jartzeko?
Ez gara edozein herritan bizi. Geure hizkuntza ere gutxiesten duten bizilagunekin bizi gara. Ez-ohiko egoera batean gaude. Hizkuntza minoritarioa den euskara, are eta minoritarioago egin nahi duten zapaltzaileen aurrean bizi gara. Askotan jasanezina zaigun egoera diglosiko baten aurrean. Baina, kasuak kasu, ez ote gara geu, euskararen, gure hizkuntzaren zapaltzaile nagusiak?
Xalbador bertsolari eta euskaltzale handi baten hitzak ekarri nahi nituzke gogora. Hark, herria eta hizkuntza izenpean idatziriko abestian zihoen moduan: batzu herriaz orroit, euskaraz ahantzi, bertzek euskara maite, herria gaitzetsi, hizkuntza ta herria berex ez doatzi, berek nahi daukute konpreniarazi, bata bertzea gabe ez daikela bizi. Benetan abesti bikaina iruditzen zait, izan ere geure herrian, herria eta hizkuntzaren arteko lotura bitxi honen adierazpidea dugu Laboaren ahotsean entzun dezakegun abestia. Baina berriz ere, Xalbadorren hitzei helduz, herria da gorputza, hizkuntza bihotza, beraz, zeren zain ote gaude, gure bihotza eta sentimenduak plazaratzeko? Gure bihotzak dantzan jartzeko?
No hay comentarios:
Publicar un comentario